Adı geçen ayın sonuna oldukça yaklaşmış bulunmakta olduğumuzu bilmenin mutluluğu içindeyim. Mart ayını sabırsızlıkla bekliyorum. Her ne kadar hakkında kötü dedikodular olsa da, mart ayının beni hayalkırıklığına uğratmayacağına hep inandım, ve iyi niyetimi sömürmediğini rahatlıkla söyleyebilirim.
Mart, Nisan ve Mayıs aylarını müziğe ayırmayı planlıyorum. O kadar uzak kaldım ki bu sefer gerçekten tembellik yapmayabilirim. Bu hafta MUN aradan çıkıyor, Peer Gynt de her ay oynanacak olsa da premiere'den sonra üzerimdeki ağırlığını neredeyse tamamen kaldıracak. Geriye doğumgünü partileri, Almanya gezisi, Almanları İstanbul'da gezdirmek, okul sınavlarına çalışmak ve tatil planları yapmak gibi keyifli işler kalıyor.
Tatil demişken, aslında ben her zaman tatildeyim. Meşgul olmamın nedeni genel olarak tembel bi insan olup işlerimi sürekli ertelemem. Bazen kendimi bütün giysilerini top haline getirmiş, kollarının arasından sarksa da birbirine sıkıca karışmış giysilerden hiç birini düşürmeyen, onları bir yere koyup başka işlerle uğraşmak isteyen ama bir kere bırakırsa bir daha toparlayamayacağını düşünen bir kız olarak görüyorum. Çünkü hayatım bu şekilde gidiyor.
Arada sırada apartman boşluğuna düşen çorap tekleri olur çamaşır silkelerken. Büyükçe bir tişört yada ne bileyim çarşaf filan silkeliyorsanız ve yeterince dikkatli değilseniz araya karışmış bir çorap yada iç çamaşırı camdan aşağı düşebilir. Düşen çamaşırlar yaz aylarında yoğunlaşır, çünkü kışın hava soğuksa küvete doğru da silkelenebilirler. Bir de düşen çamaşırı oltayla alma çabaları vardır ki şimdiye kadar başarıyla sonuçlananını görmedim ama verdiği keyfe diyecek yoktur.
Piyano çalmak çok güzel.
Ben neden evin içinde üşüyorum sadece? Dışarıda pek üşümem. Çok ilginç yav. Tweety mi ne öyle bir şey vardı r harfini söyleyemiyordu. Söyleyemiyovdu yani, hehe. Karnım da acıktı. Dolapta dünden kalan yemekler var, bir de dün ne yediğimi hatırlasam.
Sağlıcakla kalın, her şeyin başı sağlık.
Bana da afiyet olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder