ÖFKEYLE ÇIKMIŞ BİRKAÇ SAÇMALAMA

Ooo papatya!

Son bir defa bana bak.

"...Ben senin niye güncelden kaçtığını biliyorum. Çünkü sonunda dönüp dolaşıp sana bağlanacak... Bir yaprak kıpırdasa haberleri olur. Seni de izliyorlar..."

Gökyüzüne bakıyorum. İzlemiyorlar. İzleyemezler. İnsanın aklı almıyor.

Kafamın içinden geçenleri

asla

bilemezler.

Bilim.

İlim.

İnanç.

Neye inanıyoruz?

Çağrışıma dayalı bu metinde, inanılacak bir şey bulabilir misiniz Allah aşkına?

Güvenebilir misiniz bana?

Tanrının var olmadığını bildiğimi söylersem

inanabilir misiniz?

Sınıfta kalmaktan, işsiz kalmaktan, saygı görmemekten korkan sizler

"ya varsa" korkularınızdan sıyrılıp

inanmaktan vazgeçip

bilebilir misiniz?

Sizden güçlü bir iradenin varlığını

nasıl özümsersiniz?

Bulutların Üzerinde Oturan Bir Adam,

Toprak Ana,

Hayat Veren Su,

Aşk,

Büyük Patlama,

hangisi sizin tanrınız?

Ya da belki de şöyle sormalı

kafa yorar mısınız?

Anlamamak

sinirinizi bozar mı?

Bilmek, kavramak, anlamak

mutlu etmez mi sizi?

Hayatınıza anlam bulsam

mutlu olmaz mısınız?

anlamak sevgilim

o bir müthiş bahtiyarlık

anlamak

gideni ve gelmekte olanı

Yoo, ben sizi bilirim. Tuvalette kitap okursunuz, başkalarının okuduğunu duyunca gülersiniz. Küçükken siz de burnunuzu karıştırıyordunuz. Alay ettiğiniz kişileri zaman zaman kıskanıyor, tarzınızı sık sık değiştiriyorsunuz. Seksle orgazm olan kadınlar yok aranızda. Çok paranız olsa salaş tarzınıla hava atmazdınız. Görürdüm o zaman sosyal demokratları, komünistleri. Ezebildiğinizi ezersiniz, ezemediğiniz sizi ezer, arada iyilik yaparsınız ama çok azı gizlice yapılır bu iyiliklerin. Tatmin olmuyorsunuz asla, ve mutsuzsunuz etrafınızdakileri de tatmin edememekten. Trip atıyorsunuz hepiniz sık sık. İğrençsiniz. Duygusalsınız. Neşe saçmanın güzel olduğunu biliyorsunuz ama zaman zaman tamamen kendi iradenizle insanları mutsuz ediyorsunuz. Unutmak istediklerinizi unutuyorsunuz. En yakınınızdakileri kıskanıyorsunuz. Biliyorum rezilsiniz. Ama olsun, rezilliklerinizi saklamaya devam edin ve gizlice kapatmaya çalışın eksiklerinizi. Bu olsun hayatınızın anlamı. Mükemmel bir insan olduğunuzda, mutluluk seviyenizi 10/10 olarak tabir ettiğinizde ışık filan görmüyorsanız gelin bana yeni bir hedef belirleyelim.

GÜNÜN SORUSU: ANNELER NEDEN SİNİR BOZAR? Ey anneler, arkadaşlarımıza rezil olmayı göze alıp sizinle alışverişe çıkıyoruz filan. Yine de bize güvenmiyorsunuz, anlamaya çalışmıyorsunuz. Gereksiz yerlerde de millete karşı bizi savunuyorsunuz. Dünyadaki güvensizlik ve kandırmaca ortamından anneleri sorumlu tutuyorum.

AMA yine de seviyoruz sizi, şirin oluyorsunuz böyle karınca gibi atareksik modlarda ordan oraya uçarken. Atom karıncam benim.